De laatste etappe vieren we de verjaardag van Frans

10 april 2022 23:00

Gefeliciteerd Frans! Vandaag zou je 84 jaar zijn geworden. Misschien ben je er niet fysiek, maar ik voel aan alles dat je er bij bent. ‘s Ochtend luisteren we voor vertrek alweer de laatste podcast ‘Pater Frans in Homs’ om vervolgens door de buschauffeur weer in Heusden te worden afgezet. 

De laatste kilometers

We worden om 08.30 uur afgezet en dan is de parkeerplaats nog helemaal leeg. Enkele minuten later komen de eerste pelgrims aan die de laatste etappe (weer) met ons meelopen. Ook een deel van mijn familie sluit zich aan waaronder mijn broer Pieter Paul en zijn vrouw Jetske, superleuk! Wanneer iedereen er is vertrekken we in de volle zon richting ‘s-Hertogenbosch. Geweldig om in de storm en regen te beginnen en dan om in dit weer te eindigen. Het is net als de zoektocht naar je innerlijke huis, die ook stormachtig begint en dan hopelijk voor ieder mens in alle rust en warmte eindigd. 

We lopen vandaag in mijn ogen de mooiste route. Via het natuurgebied ‘Eendenkooi Ter Kwak’ en de verschillende natuurgebieden ‘...wielen’ lopen we de ‘Loonse en Drunense Duinen’ in. Het is werkelijk prachtig. Ook deze dag lopen de pelgrims weer naast elkaar, van de een naar de ander en delen de mooiste verhalen. Zo vertelt Elza mij het verhaal van de legende van Christophorus, erg indrukwekkend. Helemaal omdat zij ook een echte verhalenverteller is. Ik kan vol trots zeggen dat het doel van verbinding ruimschoots is behaald tijdens alle dagen. 

Bossche Bollen van Jan de Groot

Wie jarig is trakteert! Aangezien hij dit niet zelf kan doen, doen wij dat vanuit liefde voor hem. Voor tijdens de laatste pauze hebben mijn vriendinnen bij Jan de Groot, de echte Bossche Bollen gehaald. De reacties van de pelgrims zijn fantastisch. Het zijn net een stel kleine kinderen, die een cadeautje krijgen op hun verjaardag. Ze waren waarschijnlijk erg toe aan deze overheerlijke suikerbommetjes. Aan het eind kijk ik nog even snel op onze bankrekening om mijn vriendinnen door te geven hoeveel ze nog mogen optellen bij het bedrag dat op de website vermeld staat, zodat we straks een compleet bedrag voor op de cheque hebben en dan vertrekken we weer.  

Aankomst in ‘s-Hertogenbosch

We komen allemaal ruim voor tijd aan in ‘s-Hertogenbosch. Dit geeft sommige de kans om direct op het terras in de zon te duiken. Het Brabants Dagblad om Helmi en Marie-Jeanne te interviewen. Rob de gelegenheid te geven om zich in de Sint-Janskathedraal voor te bereiden op de gebedsviering. En voor mij om de Sint-Janskathedraal voor de eerste keer in mijn leven binnen te lopen. Dit moment heb ik namelijk speciaal voor vandaag bewaard. 

Mijn eerste stap in de Sint-Janskathedraal

Bij binnenkomst verwonder ik mij over de grote, maar vooral over al het mooie glas in lood. Als ik weer naar beneden kijk dan zie ik mijn vriendinnen, die van de Bossche Bollen, naar mij toe komen met de armen in de lucht. Ze zijn super trots op mij en er volgt een prachtige bos bloemen. Dan wordt de cheque in mijn handen gedrukt. Het is het voorlopige eindresultaat, want we verwachten nog een aantal donaties van supermarkten, congregaties en vanuit collectes in de vastentijd. Als ik naar het bedrag kijk verschijnt er direct een glimlach op mijn gezicht, want het bedrag bevat alle cijfers van en de leeftijd van mijn oom,88.484. Toeval bestaat niet! 

Ik loop vervolgens door de kathedraal om alles rustig op mij in te laten werken. Ik zie Rob en Conny zitten met zijn tweeën in een bankje. Ze genieten van deze plek. Dat zie ik aan hun gezichten. Rob vraag ik waar de Mariakapel is, want dat moet een heel bijzondere plek zijn. Hij wijst naar de ruimte naast de ingang. Ik loop erheen en halverwege bekruipt mij een soort kippenvel dat steeds sterker wordt als ik dichterbij kom. Het is bijna magisch. Eenmaal binnen zie ik een enorme hoeveelheid kaarsen en het beeld van de Heilige Maria. Het is echt prachtig. Uiteraard brand ik een kaarsje voor oom Frans, de mensen in Syrië en de pelgrims. 

Gebedsviering

Even voor 16.30 uur worden we buiten vergezeld door Bisschop de Korte en krijgen we nog een aantal instructies en een kaarsje. Met cheque maken we een foto en vervolgens lopen we naar binnen. Bisschop de Korte vraagt of ik naast hem kom lopen en samen met alle pelgrims achter ons begeven we ons richting het altaar. Wat de deelnemers niet weten is dat ik alle aanwezigen een mail heb gestuurd met het bericht dat applaudisseren mag als we binnenkomen. De handen slaan dan ook al snel op elkaar als we dichterbij zijn. Er klinkt gegiechel van Nita achter mij en als ik mij omdraai zie ik een heleboel trotse gezichten. 

De gebedsviering is prachtig. De woorden van de bisschop zijn hartverwarmend. Rob spreekt geweldig over onze sponsorloop. Feras, uit Syrië, raakt met zijn mooie woorden alle aanwezigen. Mark zingt weer de sterren van de hemel met de nummers ‘Rollercoaster’ van Danny Vera en ‘After de storm’ van Mumford and Sons. De nummers hebben voor mij nu nog meer betekenis gekregen, het is werkelijk echt prachtig. Wat mij helemaal raakt zijn de overwegingen, die door de pelgrims worden voorgedragen. Met name de laatste van Nita raakt mij enorm, want deze gaat over de gezondheid van mijn moeder. Het is ongelofelijk hoe wij de afgelopen dagen als groep gegroeid zijn en dat dit dan zo mag ontstaan vanuit liefde voor elkaar. Ik sluit af door alle mooie getallen rondom de 84ste verjaardag van mijn oom te benoemen en mijn dankwoord uit te spreken. Sommige mensen licht ik speciaal uit, omdat deze tijdens mijn voettocht van Amsterdam naar ‘s-Hertogenbosch voor mij gezorgd hebben voor mooie inzichten, die ik graag met alle aanwezigen wil delen. Na afloop verlaat bisschop de Korte weer met mij aan zijn zijde en gevolgd door alle pelgrims de kathedraal. Onderweg vraagt hij naar mijn moeder. Ik kan mij geen mooiere afsluiting van de pelgrimstocht ‘Walk for Homs’ wensen. 

Bisschop de Korte had tijdens de eucharistieviering in de ochtend in de Sint-Janskathedraal als stilgestaan bij ons en de mensen in Syrië. Wil je dit moment terugkijken? Bekijk dan de registratie van de eucharistieviering. Op 00:49:20 tot en met 00:50:20 is het te zien.

Het laatste avondmaal

Henk en Helmi hebben geregeld dat wij pelgrims met aanhang nog een laatste keer met elkaar kunnen eten om zo afscheid van elkaar te nemen. We eten bij Grand Café Silva Ducis. Ook Bisschop de Korte eet met ons mee. Aan het begin bedank ik iedereen en deel het aandenken uit. Het is een zilveren pin met het logo van ‘Walk for Homs’, maar er is uiteraard één speciale pin. Deze is van goud en bestemd voor de pelgrim die het meest heeft opgehaald, Nita. Het eten is voortreffelijk geregeld en erg lekker. Na afloop bedankt Henk mij met de mooie woorden dat hij namens alle pelgrims spreekt dat ze van mij zijn gaan houden. Hij zegt mij daarvoor een knuffel en een zoen te geven en dat mondt per ongeluk uit op een kus op zijn mond. Gelukkig kan iedereen er om lachen en Helmi ook, ze houdt immers van delen. Na het eten neemt iedereen van elkaar afscheid. De knuffels vliegen in het rond en ik besluit bisschop De Korte te vragen of ik hem ook een knuffel mag geven, want die heeft hij in mijn ogen dit verdiend. De gebedsviering was te mooi om deze niet te geven. Ik kan niet anders zeggen dat ik erg veel bewondering heb voor deze man. Uiteraard laat ik hem niet met lege handen vertrekken en geef het boek ‘Frans van der Lugt geraakt door de Heilige Geest’ en ‘Chief Ouwe Dibbes’ van Sander de Kramer mee. 

Documentaire Kruispunt

Nadat iedereen richting huis is gegaan, besluiten wij nog even wat te drinken met mijn vriendinnen om de dag samen af te sluiten. Roderick stelt voor om samen de documentaire van Kruispunt over oom Frans van de KRO-NCRV terug te kijken. Ook dat gebeurd met een reden, want ik kan mij geen mooier moment voorstellen om dit samen met elkaar te doen. Het is werkelijk een prachtige uitzending geworden. Niet veel later stromen de berichtjes van pelgrims binnen die het ook hebben gezien en eenmaal in de bus terug naar Amsterdam bellen we naar mijn ouders, die ook vol trots hebben zitten kijken. 

Hier kun je de documentaire terugkijken

 

De pelgrimstocht ‘Walk for Homs’ is helaas tot een eind gekomen, maar ik ga door met geld inzamelen voor Al Ard. Dit zal ik doen tot ze weer een zelfstandig bestaan hebben opgebouwd. Wil je ook een donatie doen? Steun ons dan hier. Alvast bedankt. 

Ila Al Amam. Laten we leven vanuit liefde, voor altijd.