Nog te vroeg voor een biertje

13 november 2021 19:00

Samen met Nita en Bernie loop ik vandaag etappe 13 van het Kloosterpad. 21 kilometer van Abdij Onze Lieve Vrouw van Koningshoeven in Berkel-Enschot naar Landpark Assisië in Biezenmortel. Roderick en ik pikken de dames op bij het eindpunt om ons vervolgens af te laten zetten bij de abdij met zijn proeflokaal La Trappe. Helaas is het bij dit mooie beginpunt nog te vroeg om een biertje te proeven, maar dat geeft weer een mooi vooruitzicht als we op 15 januari 2021 van Oirschot naar Berkel-Enschot zullen lopen. Kunnen we direct met zijn allen op het nieuwe jaar en de naderende pelgrimstocht Walk for Homs proosten. 

Drie dames met pit

Nadat Bernie het kleine kamertje van de brouwerij heeft bezocht en er een foto is gemaakt, gaan we op pad. In de auto hadden Nita en ik al door dat Bernie ook van een leuke klets houdt en al snel blijkt ook dat haar tempo mooi aansluit bij dat van ons. Het is ook nog eens prachtig weer. Dit was anders voorspelt, dus we boffen maar weer. Nu maar hopen dat de weergoden ook goed gestemd zijn in april. Ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik al even bezig ben met een dagelijkse zonnegroet. Je weet nooit of het werkt, dus ik kan nu maar beter alles uit de kast halen.

In de modder tot aan mijn enkels

Al gauw wordt ons duidelijk dat het gisteren nogal nat weer is geweest. Het is dan ook weer lekker impulsief van mij om dwars door het akker te lopen en niet zoals Bernie er verstandig omheen. Ik sta dan ook snel volledig tot mijn enkels vast in de modder. Gelukkig zijn mijn zomerse schoenen sneldrogend en sop ik maar kort in mijn schoenen.

De langste hangende brug van Europa

We hebben kennelijk ook alledrie een zesde zintuig, want hadden we het een paar honderd meter terug over de grootste hangbrug van Europa. Komen we een mini hangbrug tegen met twee meiden erop die het toevallig ook hebben over de langste hangbrug van Europa. Alleen zij hebben het over land A. Geen idee meer welk land dit was, want ik raak hierdoor gelijk verward. Bernie had het namelijk zojuist over Portugal en ik over Duitsland. Als ik er naar zoekt op internet komen er nog eens drie bruggen in Europa voorbij waarvan men beweert dat die de langste is. We zullen daarom wel allemaal ergens gelijk hebben. Na een fotomoment op de kleinste hangbrug van Europa vervolgen wij weer ons pad.

SuperNita

Uiteraard luisteren we niet altijd even goed naar Komoot door ons gekwek en moeten we het polderlandschap doorkruisen met ‘gevaar’ voor eigen leven. Nou ja, ik dan. Ik ben een held op sokken als het gaat om over gladde boomstammen lopen. Maar SuperNita biedt hulp nadat ze dit moment heeft vastgelegd. Wat een vrouw, van alle markten thuis. Bernie laat later weten deze foto graag te willen gebruiken voor de poster die ze in de supermarkt en bij haar fysio mag hangen. Ik stem alleen toe, omdat haar reden echt heel bijzonder is. Op de foto staat ze achter mij net als ze achter mijn initiatief staat. Zo mooi om te zien hoe iedereen zich op zijn of haar eigen manier inzet voor de mensen in Syrië en om het levenswerk en de visie van mijn oom, Frans van der Lugt sj (1938-2014), voort te zetten. Het wordt mij steeds duidelijker hoe bijzonder de reis, die ik op weg naar ons eindpunt in ‘s-Hertogenbosch, maak eigenlijk is. Wellicht dat de reis er naar toe misschien we net zo bijzonder is als hetgeen wij voor de mensen in Syrië zullen betekenen. De mooie momenten, bijzondere herinneringen, de inzichten en de inspiratie die allemaal steeds op mijn pad komen zal ik daarom ook koesteren. 

Geen licht te bekennen

Eenmaal op landgoed Assisi aangekomen lopen we een extra rondje over het terrein. Op zoek naar het licht. Althans het licht binnen, want ook hier ziet het er niet naar uit dat we onze stempel en aandenken niet kunnen ophalen. Volgende keer starten we hier op 27 november weer, dus wellicht hebben we dan meer geluk. 27 november is niet zomaar een wandeling, want dan lopen we met een grote groep. Superleuk en gezellig om dan weer een aantal deelnemers te mogen ontmoeten. Wellicht is dit aantal niet zo gek, omdat er een speciale gast met ons meeloopt. Wie dit is houd ik nog even geheim.